Naar aanleiding van het overlijden van Leo Tindemans zijn ook wij eens in onze geschiedenisboeken gaan kijken. In een ver verleden bleek er immers een band te bestaan tussen hem en onze toenmalige jongenschiro; Chiro Trefpunt. We vroegen aan oud-groepsleider Robert Embrecht wat hij ons nog kon vertellen over desbetreffende periode, zijn verslag volgt hier;
Sterkte aan familie, vrienden een andere nabestaanden.
Op 26 december 2014 overleed Leo Tindemans, na een lang politiek leven. Zijn verdiensten, zowel op nationaal als op Europees vlak werden in de media ten overvloede belicht. Hij was – en is bij de oudere generatie – enorm populair. Bij de eerste Europese verkiezingen behaalde hij maar liefst 1 miljoen voorkeurstemmen!Toch willen wij even bij Leo blijven stilstaan en een ander facet belichten. Hij bleef immers steeds iemand uit en van het volk. Hoe kon het ook anders: hij
Leo Tindemans op de Broedersschool in Burcht (Leo op de middelste rij, 4e van rechts)
werd geboren te Zwijndrecht in 1922 – grootvader was schaapherder en vader werkte op de voorloper van Dredging, in de volksmond ‘de dragage’ genoemd. Aanvankelijk woonde het gezin in de Heidestraat, maar verhuisde later naar de Verbindingstraat in Burcht. Het huis, alleenstaand tegen het zogenaamde ‘Vissersstraatje’ waar ooit Jeugdclub Barst was, werd nog lang ‘het huis van Tindemans’ genoemd. Niettegenstaande hij de lagere school volgde in de Broedersschool, naast de kerk van Burcht, was hij ook lid van de Scouts in Zwijndrecht – in een tijd dat er weinig andere jeugdbewegingen waren.
Leo (eerste links) bij de scouts in Zwijndrecht
Bij het begin van de oorlog week, hij samen met vele jongeren uit onze gemeente even uit naar Frankrijk, maar keerde algauw weer en volgde de middelbare school aan het St Henricusinstitiuut in Antwerpen – daarna volgde hij handelswetenschappen aan de Antwerpse Ufsia (St Ignatius). Ook plaatselijk nam hij verantwoordelijkheden op . Hij is voorzitter geweest van de Davidsfondsafdeling Burcht en werd bestuurslid van de nieuw opgerichte CVP afdeling. Zijn eerste beroepsloopbaan lag bij de Gazet van Antwerpen als journalist, maar al vlug kreeg de politieke microbe hem te pakken. Hij volgde in de Kamer van Volksvertegenwoordigers August Van Cauwelaert op en hij verhuisde naar Edegem, waar hij ook Burgemeester werd. Hij huwde Rosa Naesseens en samen bouwden ze een gezin op met 4 kinderen. De verdere rijkgevulde politieke loopbaan kan u elders lezen met inbegrip van zijn grote inzet voor de Europese eenmaking, waarvoor hij de Karel de Groteprijs ontving.
Opening vernieuwde Chirolokalen van Chiro Trefpunt in de oude Broedertsschool
Ondanks de hoge vlucht van zijn politieke leven bleef hij echter al die tijd ‘iemand van bij ons’. Burcht lag hem nauw aan het hart en heel dikwijls kon je bij zijn vele kiescampagnes Burchtenaars in zijn kielzog vinden. Burcht eerde hem met het ereburgerschap, later overgenomen door Zwijndrecht na de fusie. Zwijndrecht heeft maar 2 ereburgers: Leo Tindemans en Fred Bervoets. Leo bleef echter ook altijd geïnteresseerd in jongeren. Daar zat zijn eigen gezin wellicht wel voor iets tussen. Toen wij met de Chirojongens Trefpunt in Burcht startten zochten en vonden we in Leo Tindemans de gedroomde peter. Lang moesten we hem niet pramen – we trokken met een kleine delegatie van leiders naar zijn huis in de Verbertstraat in Edegem waar hij ons heel hartelijk ontving, in het bijzijn van zijn gezin. Ik weet nog dat het rond nieuwjaar was, want we hadden naar oude Wase gewoonte een grote peperkoek met fondant bij die jij glimlachend in ontvangst nam.
Toen hij enige tijd later in Burcht moest zijn voor een af andere viering (ik dacht bij de aanvaarding van zijn ereburgerschap) trok hij tijd uit om een kijkje te komen nemen in onze eerste primitieve lokalen in de oude Broedersschool. En raad eens wie toen ook op bezoek was? Sinterklaas. Er moet ergens nog een dia bestaan met eerste minister Leo Tindemans op zijn knieën voor de Sint. Hij was daar zeker niet te beroerd voor! Dat ikzelf die dag plaatsvervanger van de heilige man was maakte het voor ons beiden dubbel leuk.
Ik heb het altijd jammer gevonden dat de Chiro nooit veel met dat Peterschap heeft gedaan. Aan Leo zal het niet gelegen hebben – hij bleef jong van hart. Helaas hechtten een aantal leidersgeneraties na de eerste minder belang aan dat Peterschap of konden de politicus en de mens niet van elkaar scheiden. Toch mogen we niet vergeten dat een groot Europeaan ooit peter van onze Chiro was.
Vaarwel, Leo, bedankt voor alles en tot later!
Robert Embrecht